Te bloggen of n- ..of te tweeten

Jeweettoch: "regelmatig posten is uitermate belangrijk"... "houd steeds het doel van je blog voor ogen"...
Waar, waar, waar. Je leest het in duizenden lijstjes met 5, 7, 20 en meer 'belangrijke tips voor een succesvol blog'. Als ik iemand moet uitleggen hoe je een blog maakt, zeg ik zulke dingen ook wel eens.
Intussen wissel ik zelf op Twitter nieuws, tips en linkjes uit met collega's en wie ik verder interessant vind, en laat ik dit blog het blog. Ik verkoop niets. 140 tekens is snel en meestal genoeg.
Af en toe zegt er iemand: "Ik moet toch weer eens gaan bloggen" (of in ernstiger gevallen: toch eens een blog maken). In gesprekken met fanatieke bloggers beloven wij desnoods dat we het gaan doen - ooit.
Zijn twitteraars verloren voor de blogosfeer? En hoe erg is dat?

Twittergruwel nr 1

Twitter is smullen bij politieke crises. Ineens herinneren zwijgzame politici zich spinnend hoe leuk het is. Politieke journalisten tweeten nieuwtjes, informatie, analyses en speculaties, en iedereen levert commentaar. Maar de politieke crisis is ook het jachtgebied van Twittergruwel nr 1: Zullen we even afspreken...?
De zullen-we-even-afspreken-tweet heeft vaste ingrediënten:

Hij bevat wijze woorden, vindt de poster.
Hij richt zich tot onwijze mensen die deze wijze woorden niet in de praktijk brengen.
Hij bevat een nep-wij.

De poster zelf rekent zich helemaal niet tot deze mensen. Die is wel wijzer, toch?